BLOG: over een leeg hoofd, één betrouwbare lijst en kleine taken
Zondagavond. Ik kijk naar de komende werkweek. Het is een week zoals ik ze graag heb: enkele lezingen geven, een team begeleiden, individuele coachklanten ontvangen in de aangenaamste werkkamer die ik ken (de mijne). Een tweetal vergaderingen met interessante mensen, een overleg met een collega over een training die we samen uitwerken…
Het wordt ook een week waarin ik attent zal moeten zijn om mijn hoofd op orde te houden. Om mijn hoofd voldoende rust te gunnen, hou ik zoveel mogelijk zaken uit mijn hoofd.
Het worden immers dagen van ideeën noteren, beloftes maken om zaken op te nemen en uit te werken. Een week om een cursus uit te schrijven, een nieuwe coachopdracht uit te werken. Om het nog niet te hebben over de meest recente renovatiewerken in ons huis, het feit dat onze fantastische poetshulp uiteraard deze week onverwachts vakantie neemt en dus de vuiligheid na de renovatiewerken niet zal laten verdwijnen. Het leven zoals het is, in een gezin met drie jonge kinderen en twee ouders die graag (en veel) werken en ook nog engagementen buiten hun werk en hun gezin hebben.
Dat lukt altijd beter, als ik veel zaken uit mijn hoofd hou. Ik leerde dit o.a. van Johan D’Haeseleer van ExtraTijd. Hij vertelde in maart tijdens een Inspiratie-avond voor I love my job: ons brein wil instant succes, en dus maken we geen prioriteiten. Help jezelf dus bewust om die prioriteiten te leggen. En zorg voor één betrouwbaar planningssysteem buiten je hoofd, zodat je je hoofd leeg houdt voor andere zaken.
Ik weet het, nieuw klinkt dat niet. Mij helpt het dat iemand die wijsheid nog eens deelt met mij. Dan schiet ik weer in actie en breng ik mijn to-dolijst op een hoger niveau. Dan zeg ik tegen mijn lief: “Morgen halen we de vergeten zonnebril op bij Rik, voor we naar Milan gaan. Ik zet het even in onze digitale agenda.” En als mijn lief mompelt waarom ik dat in de agenda zet, dan vertel ik dat ik mijn hoofd leegmaak.
Het voorbije decennium is mijn hoofd een pak voller geworden. Kind 1, kind 2, kind 3. Bestuursvergaderingen. Een leesgroep. Een buurtcomité. Meer betalingen om te doen – en ook meer bankrekeningen (daarom niet meer geld). Mijn hoofd kan veel aan, mijn omgeving prijst mij als georganiseerd en als zeer energiek. En toch loop ik al eens vast in die vele zaken om te doen en te onthouden.
Daaruit heb ik geleerd. Externe hulpmiddelen zoals een goede to-dolijst zijn een zegen voor mijn hoofd. Als ik die tenminste organiseer én ook een ‘wachten op- lijst’ heb (ik wacht nu bijvoorbeeld op een mail van een vriend uit Mechelen, die mij enkele geschikte restaurants doorgeeft). Bovendien timmer ik elke maand aan mijn lijst met grote opdrachten, die ik niet uit het oog mag verliezen.
Ook heb ik, met dank aan Johan, geleerd om taken voldoende klein te maken. Ik plan dus niet langer in: ‘training uitwerken’ of ‘huis opruimen’. In mijn agenda staat: outline maken van trainingsdag 1 en vragen doorgeven aan de klant; en één slaapkamer opruimen.
Mijn hoofd vindt zulke beperkte taken een pak rustiger. En omdat mijn brein graag snel scoort, werk ik compacte taken bijna altijd binnen de voorziene tijd af. Wat dan vanzelf tot een leger hoofd leidt, want er blijven weinig onafgewerkte eindjes hangen in mijn hoofd en op mijn to do.
Zowel bij mezelf als bij enkele mensen die ik coach, heb ik gemerkt dat de kleinste tips het meeste resultaat opleveren. Daarom wens ik het jou ook toe: maak morgen een to-dolijst met kleine taken. En zet er dan ook op: vanavond luisteren naar een liedje dat ik 10 jaar geleden de max vond. Instant glimlach gegarandeerd!
Ilona Plichart, ‘I ♥ my job’ architect
Terug naar overzicht